Usamodzielnianie wychowanków opuszczających rodziny zastępcze i placówki opiekuńczo - wychowawcze
Poradnictwo rodzinne, usamodzielniani wychowankowie- pok. nr 5
Marta Brzezińska - Pracownik socjalny
tel. 82 5725 538
e-mail:
Zasady procesu usamodzielnienia regulują:
- ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. j . Dz. U. z 2009r., Nr 175, poz. 1362
z późn. zm.) – dotyczy osób pełnoletnich opuszczających dom pomocy społecznej dla dzieci
i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie, dom dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży oraz schronisko dla nieletnich, zakład poprawczy, specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy, specjalny ośrodek wychowawczy, młodzieżowy ośrodek socjoterapii zapewniający całodobową opiekę i młodzieżowy ośrodek wychowawczy, a także osób, które opuściły rodzinę zastępczą albo placówkę opiekuńczo-wychowawczą przed dniem 1 stycznia 2012 r. lub pobierają pomoc przyznaną im na podstawie art. 88 ust. tej ustawy,
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 3 sierpnia 2012 r. w sprawie udzielania pomocy na usamodzielnienie, kontynuowanie nauki oraz zagospodarowanie ( Dz.U. 2012 poz. 954)
z późn. zm. ),
- ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. Nr 149, poz. 887 z późn. zm.) – dotyczy osób opuszczających, po osiągnięciu pełnoletności, rodzinę zastępczą, rodzinny dom dziecka, placówkę opiekuńczo-wychowawczą lub regionalną placówkę opiekuńczo-terapeutyczną.
USAMODZIELNIANY WYCHOWANEK
Kto to jest usamodzielniany wychowanek?
1. Osoba, która osiągnęła pełnoletniość w rodzinie zastępczej,
2. Osoba pełnoletnia opuszczająca następujące placówki:
- placówkę opiekuńczo - wychowawczą typu rodzinnego i socjalizacyjnego,
- dom pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie,
- dom dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży (jeżeli wcześniej przebywała co najmniej rok w rodzinie zastępczej lub placówkach, o których mowa)
- schronisko dla nieletnich,
- zakład poprawczy,
- specjalny ośrodek szkolno - wychowawczy
- młodzieżowy ośrodek wychowawczy,
jeżeli umieszczenie w rodzinie zastępczej i w/w placówkach nastąpiło na podstawie orzeczenia sądu.
INDYWIDUALNY PROGRAM USAMODZIELNIANIA
Co to jest indywidualny program usamodzielnienia?
Indywidualny program usamodzielnienia opracowany przez wychowanka przy współudziale opiekuna usamodzielnienia to dokument, który określa wszystkie ważne dla przyszłości młodego człowieka aspekty.
Dobrze opracowany program pozwala na szczegółowe zaplanowanie drogi życiowej usamodzielnianego wychowanka, w tym planu kontynuowania nauki, oswojenie się z poszczególnymi etapami tej drogi i przewidzenie trudności, jakie mogą go spotkać.
Indywidualny program usamodzielnienia, zawierający zobowiązanie wychowanka do realizacji poszczególnych etapów programu, zatwierdzony przez dyrektora powiatowego centrum pomocy rodzinie, staje się podstawą do przyznania świadczeń na usamodzielnienie.
Kto to jest opiekun usamodzielnienia?
Opiekunem usamodzielnienia może być, po wyrażeniu zgody, jedno z rodziców zastępczych, dyrektor placówki rodzinnej, pracownik socjalny powiatowego centrum pomocy rodzinie, wychowawca, psycholog lub pracownik socjalny placówki opiekuńczo-wychowawczej, domu pomocy społecznej, schroniska dla nieletnich, zakładu poprawczego, specjalnego ośrodka szkolno - wychowawczego, młodzieżowego ośrodka wychowawczego oraz inna osoba wskazana przez osobę usamodzielnianą, do której ma on zaufanie i która będzie faktycznie wspierać go w trudnym okresie "wchodzenia w dorosłe życie".
Do zadań opiekuna usamodzielnienia należy:
- zaznajomienie się z dokumentacją i drogą życiową osoby usamodzielnianej,
- opracowanie wspólnie z osobą usamodzielnianą indywidualnego programu usamodzielnienia,
- ocena realizacji indywidualnego programu i jego modyfikowanie,
- współpraca z rodziną osoby usamodzielnianej oraz ze środowiskiem lokalnym, zwłaszcza ze szkołą, gminą,
- opiniowanie wniosku o pomoc pieniężną na usamodzielnienie i na kontynuowanie nauki.
WARUNKI UDZIELANIA POMOCY USAMODZIELNIANYM WYCHOWANKOM
Warunki udzielania pomocy usamodzielnianym wychowankom:
- wskazanie przez osobę usamodzielnianą, co najmniej na 2 miesiące przed osiągnięciem przez nią pełnoletniości, danych osobowych osoby, która podejmuje się pełnienia funkcji opiekuna usamodzielnienia oraz przedstawienie pisemnej zgody tej osoby,
- opracowanie, wspólnie z opiekunem usamodzielnienia, indywidualnego programu usamodzielnienia i złożenie go do akceptacji przez dyrektora powiatowego centrum pomocy rodzinie,
- zobowiązanie usamodzielnionego wychowanka do realizacji indywidualnego programu usamodzielnienia wyrażone na piśmie,
- złożenie wniosku o przyznanie pomocy,
- udokumentowanie, podczas wywiadu środowiskowego, przeprowadzonego przez pracownika socjalnego, trudnej sytuacji dochodowej, tj. spełnienie następującego kryterium:
- w przypadku osoby samotnie gospodarującej, dochód osoby usamodzielnianej nie może przekroczyć 200% kwoty kryterium dochodowego na osobę samotnie gospodarującą,
- w przypadku osoby w rodzinie, dochód na osobę w rodzinie nie może przekroczyć 200% kwoty kryterium dochodowego na osobę w rodzinie.
W przypadku ubiegania się o pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki, poza w/w warunkami niezbędne jest określenie w indywidualnym programie usamodzielnienia planu kontynuowania nauki oraz przedkładanie na początku każdego semestru zaświadczenia stwierdzającego kontynuowanie nauki w gimnazjum, szkole ponadgimnazjalnej, szkole ponadpodstawowej lub szkole wyższej.
Pomoc pieniężna na usamodzielnienie i pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki przysługuje osobie, która przebywała w rodzinie zastępczej, placówce opiekuńczo - wychowawczej, domu pomocy społecznej, schronisku dla nieletnich, zakładzie poprawczym, specjalnym ośrodku szkolno - wychowawczym albo młodzieżowym ośrodku wychowawczym co najmniej rok.
FORMY POMOCY DLA USAMODZIELNIANYCH WYCHOWANKÓW
Formy pomocy dla usamodzielnianych wychowanków:
1. pomoc pieniężna:
- pomoc pieniężna na usamodzielnienie
- pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki
2. inne formy pomocy:
- pomoc na zagospodarowanie w formie rzeczowej,
- pomoc w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, w tym w mieszkaniu chronionym oraz w uzyskaniu zatrudnienia.
